زمین اولیه با سیارک هایی به اندازه شهر بمباران شد

تأثیر سیارک ها بر روی زمین

سالهای اول روی زمین در مقایسه با امروز غیرقابل تصور خشن بود. دانشمندان معتقدند که توسط تعداد قابل توجهی سیارک بزرگ (قطر بیش از 10 کیلومتر) مورد اصابت قرار گرفته است که می تواند تأثیر قابل توجهی روی شیمی سطح زمین و توانایی برای گرفتن حیات داشته باشد.

اثر یک نوع برخورد از این نوع است به تازگی با تأثیر Chicxulub 66 میلیون سال پیش نشان داده شده است ، که باعث انقراض دایناسورها شد. زمین اولیه اما در اثر برخورد Chicxulub و همچنین اثرات برخورد بسیار متفاوت از زمین بود.

دهانه هایی که از این برخورد برخورد کرده اند ، می توانند در ماه و سایر سیارات سنگی دیده شوند ، اما هوازدگی جوی و تکتونیک صفحات تمایل به پوشاندن هرگونه شواهد مستقیم از دهانه های باستانی روی زمین دارند.

پژواک این تأثیرات دوردست ، با وجود “کره هایی” که در صخره های باستان یافت می شود ، دیده می شود.؛ این ضربات عظیم ذرات مذاب و بخار را به بیرون انداخته و سپس خنک شده و روی زمین می افتد تا مانند ذرات کوچک شیشه کروی در داخل سنگ ساخته شود.. هرچه میزان برخورد بیشتر باشد ، این ذرات از محل برخورد بیشتر گسترش می یابند ، بنابراین توزیع کلی یک لایه ضخیم از اسفلها تأثیر زیادی را نشان می دهد.

مدل جدید جریان ضربه

محقق سیمون مارشی از انستیتوی تحقیقات جنوب غربی در ایالات متحده توضیح می دهد که آنها تکامل یافته اند “یک مدل جریان شوک جدید و ما آن را با تجزیه و تحلیل آماری داده ها از حوزه های لایه قدیمی مقایسه کردیم. با استفاده از این روش ، متوجه شدیم که مدلهای فعلی اولین بمبارانها روی زمین به طور جدی تعداد تأثیرات شناخته شده را دست کم می گیرند ، همانطور که توسط لایه های کروی ثبت شده است. “

در همین رابطه ، وی افزود که “جریان واقعی تأثیرات ممکن است 10 برابر بیشتر از آنچه در 3500 تا 2500 میلیون سال پیش تصور می شد ، بوده است. این بدان معناست که در این دوره اولیه احتمالاً به طور متوسط ​​هر 15 میلیون سال تحت تأثیر سایز Chicxulub قرار گرفتیم. کاملاً تماشایی است. “

وی ادامه داد: “همانطور که درک خود را از زمین اولیه عمیق تر می کنیم ، در می یابیم که برخوردهای کیهانی مانند فیل ضرب المثلی در اتاق است.” – آنها اغلب نادیده گرفته می شوند زیرا ما از تعداد و اندازه آنها اطلاع دقیق نداریم. اما این احتمال وجود دارد که این رویدادهای انرژی به طور بنیادی سطح و تکامل جوی زمین را تغییر داده باشد. “

مطالعه رابطه بین تأثیرات و اکسیژن جوی

مثلا، یکی از نتایجی که آنها مطالعه می کنند این است که بفهمند آیا این تأثیرات ممکن است بر تکامل اکسیژن جوی تأثیر داشته باشد. وی گفت: “ما دریافتیم که سطح اکسیژن در طی دوره های تأثیر شدید به طور چشمگیری در نوسان است.” تحقیقات بیشتر. این مرحله بعدی کار ما است. “

به نوبه خود ، دکتر روزالی توستوین از دانشگاه کیپ تاون ، آفریقای جنوبی ، که وی در این مطالعه شرکت نکرد ، وی اظهار داشت که “این تأثیرات بزرگ بدون شک باعث نوعی اختلال می شود. متأسفانه ، از زمان های بسیار قدیم سنگهای کمی زنده مانده اند ، بنابراین شواهد مستقیم از تأثیر و پیامدهای زیست محیطی آنها ناهموار است. الگویی که دکتر مارچی پیشنهاد کرده به ما کمک می کند تا تصور بهتری از تعداد و اندازه برخورد در اوایل زمین داشته باشیم. “

“برخی از مارکرهای شیمیایی حاکی از آن است که” بوی “اکسیژن در جو اولیه قبل از افزایش مداوم حدود 2.5 میلیارد سال پیش وجود داشته است. بحثهای زیادی در مورد اهمیت این “بوها” یا حتی تولید آنها وجود دارد. وی در پایان گفت: “ما تمایل داریم که به عنوان کنترل کننده تعادل اکسیژن زمین ، بر قسمت داخلی زمین و تکامل زندگی تمرکز کنیم ، اما بمباران سنگها از فضا یک گزینه جذاب را ارائه می دهد.”