مرگ انسان شناس مارشال سالینز

مارشال سالینز 5 آوریل در سن 90 سالگی در خانه خود در شیکاگو ، ایلینوی درگذشت. دانشگاه این شهر را اعلام کردجایی که او برای مدت طولانی تدریس می کند. او شاید بزرگترین انسان شناس مدرن در اقیانوسیه باشد. او که دانشمندی طبقه بندی نشده ، مردی در حوزه و ایده پرداز خستگی ناپذیر است ، بزرگترین بحث ها را در این رشته آغاز کرد. وی نویسنده هفده کتاب است که شش کتاب به فرانسه ترجمه شده است.

وی در 27 دسامبر سال 1930 در شیکاگو از پدر و مادر مهاجر روسی متولد شد. وی پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته انسان شناسی از دانشگاه آن آربر (میشیگان) ، در سال 1954 در دانشگاه کلمبیا در نیویورک از پایان نامه خود در مورد نابرابری اجتماعی در جوامع پلی نزی دفاع کرد.طبقه بندی اجتماعی در پلی نزی، 1958 ؛ “طبقه بندی اجتماعی در پلی نزیا” ، ترجمه نشده است). به محض فارغ التحصیلی با باربارا ولن که تازه ازدواج کرده بود به فیجی رفت. وی پس از دو سال از جمع آوری اطلاعات مردم نگاری ، به دانشگاه آن آربر بازگشت و تا سال 1974 در آنجا تدریس کرد.

همچنین بخوانید (بایگانی از 2009): “طبیعت انسانی ، یک توهم غربی” ، نوشته مارشال سالینز: علیه اسطوره خودخواهی

آثار اولیه او با مارکسیسم تکاملی مشخص شده است از لسلی وایت (1900-1975) ، که او را آموزش داد. در آن زمان ، مارشال سالینز در تلاش بود تا درک کند که آیا جوامع اقیانوسی به دلایل فرهنگی (به نام ارزشهای خود) در زمینه سیاسی و اقتصادی عمل می کنند یا به دلایل عملی (مورد علاقه). اما او به سرعت خود را از این میراث نظری رها خواهد کرد بدون اینکه دریغ کند و به عقاید خود برگردد ، الگوهای غالب زمان خود را متزلزل کند در حالی که یک مرد نامزد است. اعتراض پرشور او به جنگ در ویتنام ، که با آن دانشجویان خود را همراه کرد و بعداً در عراق ، او را به یک صلح طلب بی قید و شرط تبدیل کرد.

روابط عمیق با فرانسه

به لطف دعوت به Ecole Pratique des Hautes Etudes en Sciences Sociales و به دانشگاه نانتره ، وی در سال 1968 و 1969 در فرانسه ماند و سپس پاریس را کشف کرد ، جایی که ساختارگرایی قصد استعمار مردم شناسی را داشت. سالین روابط عمیق خود را با فرانسه که این چند شاخه به زبان آن صحبت می کند ، حفظ خواهد کرد.

اگر به دنبال تناقض نباشد ، آنها را به خود جلب می کند و بسیاری از نشریات او بحث ها و تضادهایی را برمی انگیزند. در مورد مقاله وی که در سال 1963 در این بررسی منتشر شد ، چنین است جامعه و تاریخ، “مرد فقیر ، مرد پولدار ، مرد بزرگ ، رئیس: انواع سیاسی در ملانزی و پلی نزیا” ، جایی که او نشان می دهد چگونه شرکت ها برای احیای سیستم اقتصادی خود سعی در تخریب کالاهای انباشته شده دارند. این متن در کمتر از بیست صفحه بسیار موفقیت آمیز بوده است: بیش از هزار بار در انتشارات دانشگاهی به آن استناد شده است.

35.14٪ از این مقاله برای خواندن دارید. بقیه فقط برای مشترکان است.